Fizyka kwantowa blog

 Fizyka kwantowa - twierdzenie Bella Inną możliwością, którą otwiera splątanie, jest testowanie „ ukrytych zmiennych ”, hipotetycznych właściwości bardziej fundamentalnych niż wielkości omawiane w samej teorii kwantów, których znajomość pozwoliłaby przewidzieć dokładniejsze przewidywania niż teoria kwantowa może dostarczyć. Zbiór wyników, a przede wszystkim twierdzenie Bella , pokazał, że szerokie klasy takich teorii ukrytych zmiennych są w rzeczywistości niezgodne z fizyką kwantową. Zgodnie z twierdzeniem Bella, jeśli natura faktycznie działa zgodnie z jakąkolwiek teorią lokalnych zmiennych ukrytych, to wyniki testu Bella będzie ograniczony w określony, wymierny sposób. Przeprowadzono wiele testów Bella, używając splątanych cząstek, i wykazały one wyniki niezgodne z ograniczeniami narzuconymi przez lokalne zmienne ukryte.

Fizyka kwantowa - interferencja kwantowa Konsekwencją matematycznych reguł mechaniki kwantowej jest zjawisko interferencji kwantowej , które często ilustruje eksperyment z podwójną szczeliną . W podstawowej wersji tego eksperymentu spójne źródło światła , takie jak wiązka laserowa , oświetla płytkę przebitą dwiema równoległymi szczelinami, a światło przechodzące przez szczeliny jest obserwowane na ekranie za płytą.  Natura światła powoduje, że fale świetlne przechodzące przez dwie szczeliny zakłócają, tworząc jasne i ciemne pasma na ekranie - efekt, którego nie można by się spodziewać, gdyby światło składało się z klasycznych cząstek. Jednak zawsze okazuje się, że światło jest absorbowane na ekranie w dyskretnych punktach, jako pojedyncze cząstki, a nie fale; wzór interferencji pojawia się poprzez różną gęstość uderzeń tych cząstek na ekranie. Co więcej, wersje eksperymentu, które obejmują detektory w szczelinach, pokazują, że każdy wykryty foton przechodzi przez jedną szczelinę (jak w

Fizyka kwantowa - Prawo Borna  Mechanika kwantowa pozwala na obliczenie prawdopodobieństw tego, jak mogą zachowywać się systemy fizyczne. Zwykle jest stosowany do mikroskopijnych układów: cząsteczek, atomów i cząstek subatomowych. Prognozy mechaniki kwantowej zostały zweryfikowane eksperymentalnie z niezwykle wysokim stopniem dokładności . Podstawową matematyczną cechą mechaniki kwantowej jest to, że prawdopodobieństwo wyznacza się, biorąc kwadrat wartości bezwzględnej liczby zespolonej , znanej jako amplituda prawdopodobieństwa. Jest to znane jako reguła Borna , nazwana na cześć fizyka Maxa Borna . Na przykład cząstkę kwantową, taką jak elektron, można opisać funkcją falową, która przypisuje każdemu punktowi w przestrzeni amplitudę prawdopodobieństwa. Zastosowanie reguły Borna do tych amplitud daje funkcję gęstości prawdopodobieństwa dla pozycji, w której znajdzie się elektron, gdy zostanie przeprowadzony eksperyment, aby go zmierzyć. Równanie Schrödingera dotyczy zbierania amplitud p

Fizyka kwantowa - wprowadzenie  Mechanika kwantowa (teoria kwantów) – teoria praw ruchu obiektów poszerzająca zakres mechaniki na sytuacje, dla których przewidywania mechaniki klasycznej nie sprawdzały się. Opisuje przede wszystkim świat mikroskopowy – obiekty o bardzo małych masach i rozmiarach, np. atom, cząstki elementarne itp., ale także takie zjawiska makroskopowe jak nadprzewodnictwo i nadciekłość. Jej granicą dla średnich rozmiarów, energii czy pędów zwykle jest mechanika klasyczna. Dla zjawisk zachodzących w mikroświecie konieczne jest stosowanie mechaniki kwantowej, gdyż mechanika klasyczna nie daje poprawnego opisu tych zjawisk. Jest to jednak teoria znacznie bardziej złożona matematycznie i pojęciowo. Zasady mechaniki kwantowej są obecnie paradygmatem fizyki i chemii.  Więcej informacji na stronie   Medianauka.pl